Het lijkt een eeuwigheid geleden dat Tim Smith aan de weg timmerde met zijn band Midlake. Het was lang stil rond de Texaanse muzikant, maar vanuit North Carolina keert hij nu dan eindelijk terug als Harp. Het debuutalbum van de band die hij samen met zijn vrouw vormt is hoorbaar met veel zorg gemaakt. De instrumentatie op het album klinkt zeer sfeervol en heeft hier en daar een wat dromerig karakter. Het past prachtig bij de bijzondere stem van Tim Smith, die de vroege albums van Midlake een flink stuk optilde. Ik moest heel even wennen aan de bijzondere combinatie van invloeden en de soms wat symfonisch aandoende klanken, maar inmiddels vind ik Albion van Harp een prachtalbum.
De Amerikaanse muzikant Tim Smith formeerde aan het begin van dit millennium de band Midlake. De band uit Denton, Texas, leverde na een heel behoorlijk debuutalbum met The Trials Of Van Occupanther uit 2006 en The Courage Of Others uit 2010 twee uitstekende albums af, waarop invloeden uit de Laurel Canyon folk centraal stonden. Tijdens de opnamen van het vierde album hield Tim Smith het voor gezien en werd het stil rond de Amerikaanse muzikant.
Na een wat weifelende herstart leverde Midlake vorig jaar met For The Sake Of Bethel Woods een prima album af, maar deze week laat ook Tim Smith eindelijk weer van zich horen. De Amerikaanse muzikant heeft Denton, Texas, inmiddels verruild voor Durham, North Carolina, en heeft daar de tijd genomen voor het debuutalbum van zijn project Harp. Met Albion heeft de Amerikaanse muzikant een uitstekend album afgeleverd, dat in bepaalde opzichten aan de vroege albums van Midlake doet denken, maar in een heleboel andere opzichten niet.
Albion opent met atmosferische synths, sfeervol fluitspel en fraaie gitaarlijnen. De instrumentale openingstrack schuurt wat tegen de progrock aan, maar bevat ook folky invloeden. Het is een mix van invloeden die terugkeert in veel tracks op het album. In de openingstrack moeten we het doen zonder de stem van Tim Smith, maar in de tweede track is er dan eindelijk weer die stem die de eerste albums van Midlake zo memorabel maakte. Het is een stem die nog mooier klinkt dan in mijn herinnering en die prachtig tot zijn recht komt in combinatie met de mooie en sfeervolle klanken.
Tim Smith vormt Harp samen met zijn vrouw Kathi Zung en de twee zoeken hun inspiratie wat mij betreft grotendeels in hetzelfde decennium als Midlake deed op haar meest succesvolle albums. Albion citeert niet of nauwelijks uit de archieven van de Laurel Canyon folk, maar heeft wat mij betreft ook niet vaak de 80s vibe die anderen er in horen (Tim Smith noemt Faith van The Cure overigens wel als belangrijke inspiratiebron).
Ik hoor vooral flarden van de progrock waar ik in de jaren 70 en 80 naar luisterde, herken af en toe wel wat van de softrock uit de jaren 70 en hoor ook absoluut invloeden uit de folkrock in de met veel zorg gemaakte en prachtig ingekleurde songs op het album. Door het laidback karakter van de muziek van Harp, de wat melancholische sfeer en de bijzonder mooie stem van Tim Smith doet Albion het wat later op de avond uitstekend, maar het debuutalbum van Harp verdient het om met volledige aandacht te worden beluisterd. Albion is met heel veel zorg gemaakt en dat hoor je vooral wanneer je het album met de koptelefoon beluistert en alle lagen in de muziek van Harp prachtig samenvloeien.
Tim Smith heeft zijn comeback wat onhandig gepland, want een album uitbrengen in de laatste weken van het jaar is bijna vragen om ondersneeuwen, maar Albion van Harp is echt veel te mooi om onder te sneeuwen. Na de eerste keer horen was ik, na heel even wennen, diep onder de indruk van het debuutalbum van Harp, hierna was ik even bang dat ik snel zou zijn uitgekeken op de sfeervolle klanken, maar inmiddels heb ik alle songs op het album omarmd en is de comeback van Tim Smith er een die ik koester. Meer dan tien jaar geleden maakte hij met Midlake twee grootse albums, maar hij kan het nog steeds.
Erwin Zijleman
Je kunt het album hier luisteren en bestellen:
https://harpband.bandcamp.com/album/albion
No comments:
Post a Comment