Er is tot dusver weinig aandacht voor Don’t Know What You’re In Until You’re Out van Gladie, maar ik vind het persoonlijk een erg leuk album. De Amerikaanse band citeert stevig uit de archieven van de leukere indierock uit de jaren 90, maar Gladie is ook lekker eigenzinnig. Dat hoor je in de songs die flink afwijken van de 90s indierock, maar het is vooral frontvrouw Augusta Koch die de aandacht trekt. Dat doet ze met een bijzonder stemgeluid, met zeer persoonlijke teksten en met songs die even aanstekelijk als stekelig zijn. Het lekker volle gitaargeluid op het album maakt het helemaal af. Het levert een album op dat steeds leuker wordt.
De wekelijkse selectie van de muziekwebsite Paste zette me op het spoor van Don’t Know What You’re In Until You’re Out van de Amerikaanse band Gladie. Het is een album waarover ik verder nog niet heel veel lees, maar ik ben zelf blij met deze tip van de Amerikaanse muziekwebsite, die bijna wekelijks minstens één album toevoegt aan mijn selectie voor het blog.
Gladie is een band uit Philadelphia, Pennsylvania, en heeft songwriter Augusta Koch als belangrijkste lid. De frontvrouw van de band heeft vorig jaar na een jarenlange verslaving de drank afgezworen en heeft met Don’t Know What You’re In Until You’re Out haar eerste album afgeleverd dat niet onder invloed van alcohol is gemaakt.
Het is het tweede album van Gladie, maar Augusta Koch maakte ook al een aantal albums met het eveneens uit Philadelphia afkomstige punk en riot grrrl trio Cayetana. Met Gladie is de Amerikaanse muzikante wat opgeschoven richting indierock en het is indierock waarin flink wat invloeden uit de jaren 90 zijn verwerkt.
Zeker in de uptempo en vaak rauwe en gruizige rocksongs is het geluid van Gladie op het eerste gehoor niet heel onderscheidend, al moet ik wel zeggen dat het bijzonder lekker klinkt. Dit is deels de verdienste van de meerdere lagen gitaren in het geluid van de band, maar ook de zang van Augusta Koch tilt de muziek van Gladie net een stukje op. De stem van Augusta Koch is op zich niet heel mooi, maar heeft wel iets bijzonders.
Gladie vertrouwt op Don’t Know What You’re In Until You’re Out niet alleen op ruwere rocksongs met een hoog jaren 90 gehalte, maar heeft ook een aantal meer ingetogen en opvallend melodieuze songs op het album gezet. Het zijn deze songs die in eerste instantie mijn aandacht trokken en die de songwriting skills van Augusta Koch het makkelijkst blootleggen.
Ook de uptempo songs zitten overigens knapper in elkaar dan je bij eerste beluistering kunt vermoeden en met name het gitaarwerk in deze songs wordt mooier en mooier. Het einde van de drankverslaving van Augusta Koch speelt een belangrijke rol op een album vol persoonlijke songs, wat Don’t Know What You’re In Until You’re Out voorziet van extra diepte en meer emotie.
Bij beluistering van albums van bands die teruggrijpen op de indierock uit de jaren 90, en dat zijn er de laatste jaren nogal wat, heb ik vrijwel altijd associaties met een specifiek album of een specifieke band uit dit decennium, maar bij beluistering van Don’t Know What You’re In Until You’re Out van Gladie regent het namen, waarvan er uiteindelijk niet één echt blijft hangen.
Het tweede album van de band uit Philadelphia komt misschien niet in aanmerking voor de originaliteitsprijs, maar meer van hetzelfde is het ook zeker niet. Nadat ik de tip van Paste eenmaal had omarmd vond ik Don’t Know What You’re In Until You’re Out in eerste instantie vooral een lekker rockalbum zonder poespas, maar nu ik wat vaker naar het album heb geluisterd, hoor ik steeds meer bijzonders in de songs, de muziek en de persoonlijke ontboezemingen van Augusta Koch.
In Nederland is er tot dusver nog helemaal geen aandacht voor het tweede album van Gladie, maar ik ga er van uit dat er ook hier flink wat rockliefhebbers rondlopen die minstens net zo blij worden van dit album als ik.
Erwin Zijleman
Je kunt Don’t Know What You’re In Until You’re Out hier luisteren en bestellen:
https://gladie.bandcamp.com/album/dont-know-what-youre-in-until-youre-out
Dit is een heel lekker album. Zo lekker dat ik geneigd ben zelf een recensie te gaan schrijven.
ReplyDelete