Ik kwam bij toeval op het spoor van Natalie Prauser, die de afgelopen zomer ook al een duoalbum uitbracht, maar pas echt indruk maakt met haar soloalbum ‘Til The Sun Comes Up. Het is een album waarop Natalie Prauser voornamelijk invloeden uit de country en de folk verwerkt en vooral traditioneel klinkende muziek maakt. Het is muziek die prachtig is ingekleurd met gitaren en de onmisbare pedal steel en het is bovendien muziek die prachtig kleurt bij de mooie stem van Natalie Prauser. Het is het soort stem dat je verwacht in de genres die op ‘Til The Sun Comes Up domineren, maar de Amerikaanse muzikante heeft ook een duidelijk eigen geluid. Een bijzonder mooi geluid wat mij betreft. Aanrader dit album.
Op de streaming media diensten was ‘Til The Sun Comes Up van Natalie Prauser tot vandaag (!) helaas niet te vinden en ook in de Nederlandse platenzaken zul je tevergeefs zoeken naar het album, maar gelukkig is bandcamp er ook nog. Op de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante (en filmmaker) is het album inmiddels een kleine twee weken te beluisteren en ook te koop. Het is een album dat ik min of meer bij toeval tegen kwam, maar het is een album dat ik inmiddels schaar onder de betere rootsalbums van het moment.
Het is overigens al het tweede album waarop in 2022 de naam van Natalie Prauser prijkt, want afgelopen zomer verscheen het samen met de eveneens Amerikaanse muzikant Marty Bush opgenomen Cabin Sessions Volume One. Het in het voorjaar opgenomen album stond in een vloek en een zucht op de band en laat vooral behoorlijk traditionele folk en country horen. Cabin Sessions Volume One is me afgelopen zomer niet opgevallen, maar het album heeft wel wat. Het eerste soloalbum van Natalie Prauser vind ik echter nog een stuk beter.
De muzikante uit Kansas City maakte het album samen met de al eerder genoemde Marty Bush, die op op ‘Til The Sun Comes Up in vocaal opzicht echter aanzienlijk minder dominant aanwezig is. Natalie Prauser tekent op haar solodebuut voor akoestische gitaren en de leadzang, terwijl Marty Bush de elektrische gitaren, bas en drums en de over het algemeen subtiele achtergrondvocalen voor zijn rekening neemt. Natalie Prauser schreef alle songs voor het album, maar liet de productie van het album aan Marty Bush, waardoor deze ook dit keer een flinke vinger in de pap heeft. Voor wat extra inkleuring werd verder alleen de pedal steel van Devon Teran toegevoegd.
De combinatie van akoestische gitaren, elektrische gitaren en de pedal steel levert een aangenaam en warm klinkend geluid op. Het is een geluid dat wat traditioneel aan doet, al klinkt ‘Til The Sun Comes Up minder traditioneel dan Cabin Sessions Volume One. Natalie Prauser verwerkt ook dit keer vooral invloeden uit de folk en de country. De wat meer folky songs bevatten hier en daar een vleugje Laurel Canyon folk, maar de muzikante uit Kansas City kan ook uit de voeten met de outlaw country uit de jaren 70.
De mooie klanken van de gitaren en de pedal steel zorgen voor een warm en gloedvol klankentapijt waarop de stem van Natalie Prauser uitstekend gedijt. De Amerikaanse muzikante beschikt over een stem die het perfect doet in het country getinte repertoire, maar het is ook een stem met een eigen geluid. Het is wat mij betreft een zeer aangenaam geluid, want met name door de zang van Natalie Prauser dringt ‘Til The Sun Comes Up zich makkelijk op. Zeker in de songs die zich in een wat lager tempo voortslepen is de stem van Natalie Prauser, die vaak wordt omgeven door wolken pedal steel, bijzonder mooi.
Ik vind echt maar heel weinig informatie over het album, maar tussen alle andere rootsalbums van deze week sprong ‘Til The Sun Comes Up er voor mij bijzonder makkelijk uit. Zeker in de sterkste songs laat Natalie Prauser horen dat ze met de allerbesten mee kan en heb ik bovendien het idee dat ze nog veel meer kan. Hoogste tijd dus dat dit album meer aandacht krijgt en de harten van veel meer liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek verovert.
Erwin Zijleman
Je kunt 'Til The Sun Comes Up hier luisteren en bestellen:
https://natalieprauser.bandcamp.com/album/til-the-sun-comes-up
No comments:
Post a Comment