Marina Tadic maakte ruim drie jaar geleden indruk met Pet Town, het tweede album van haar project Eerie Wanda. Na een zeer geslaagd uitstapje met de Amerikaanse indierock band Kidbug, keert Eerie Wanda deze week terug met Internal Radio, dat nog een stuk mooier en indrukwekkender is dan zijn voorganger. Het nieuwe album van Eerie Wanda verschilt van zijn voorganger als de dag van de nacht. De zonnige klanken van Pet Town hebben plaats gemaakt voor een donker en wat dromerig geluid, waarin elektronica een belangrijke rol speelt en waarin Marina Tadic indruk maakt als zangeres. Internal Radio is een wonderschoon album dat steeds intenser betovert.
Pet Town, het tweede album van Eerie Wanda, liet ik in 2019 maar liefst tien maanden op de stapel liggen, voor ik het album eindelijk op de juiste waarde wist te schatten. Het project van de in Bosnië-Herzegovina geboren, maar in Nederland opgegroeide Marina Tadic, vermaakte op het tweede album van Eerie Wanda met buitengewoon zonnige maar ook knap in elkaar stekende popliedjes, die ik in eerste instantie omarmde als ‘guilty pleasures’, maar die uiteindelijk veel meer bleken dan dat. Het zijn popliedjes die het complete spectrum tussen Belle And Sebastian en Mazzy Star wisten te bestrijken, maar Eerie Wanda had op Pet Town ook een duidelijk eigen geluid, dat nieuwsgierig maakte naar volgende stappen.
Marina Tadic dook in 2020 op als lid van de Amerikaanse band Kidbug, die een uitstekend indierock album afleverde, maar inmiddels ligt de focus weer bij Eerie Wanda, dat deze week terugkeert met Internal Radio. Marina Tadic maakte het nieuwe album van Eerie Wanda samen met de legendarische Amerikaanse muzikant en producer (Mark) Kramer, het alter ego van Stephen Michael Bonner, die onder andere het complete oeuvre van Galaxie 500 produceerde, en hiernaast schoof Kidbug collega Adam Harding aan voor extra en altijd prachtige gitaarpartijen.
Direct vanaf de eerste noten is duidelijk dat Internal Radio een totaal ander album is geworden dan voorganger Pet Town. De zonnige klanken van het vorige album van Eerie Wanda hebben plaatsgemaakt voor een stemmiger en veel donkerder geluid, dat perfect past bij de vorige week binnengehaalde herfst. De meeste songs op het album slepen zich langzaam voort en zijn rijk versierd met wolken elektronica, wat in de openingstrack direct associaties oplevert met de muziek van Beach House.
Het Frans-Amerikaanse duo blijft het hele album lang relevant vergelijkingsmateriaal, maar ook dit keer heeft Eerie Wanda een duidelijk eigen geluid, waarin ook organische klanken hun weg hebben gevonden. Wanneer de gitaren wat steviger worden aangezet flirt Internal Radio voorzichtig met postpunk, maar het album bevat ook een aantal meer ingetogen en dromerige tracks met een vleugje dreampop en een snufje Cocteau Twins, die David Lynch zo kan gebruiken voor de prequel, sequel of spin-off van Twin Peaks.
Internal Radio is een veelzijdig album, waarop volop ruimte is voor experiment, maar Eerie Wanda slaagt er ook in om de wat donkere en mysterieuze sfeer vast te houden in alle tracks, waardoor Internal Radio een zeer consistent album is. Net als op het vorige album zijn de songs van Eerie Wanda van het soort dat makkelijk verleidt, maar ook dit keer zitten de songs van Marina Tadic knap in elkaar. Zo zijn de lagen elektronica die zijn toegevoegd verrassend subtiel en ook de andere instrumenten die zijn toegevoegd aan het mooie geluid op Internal Radio laten veel ruimte open.
Deze ruimte wordt fraai gevuld met de mooie stem van Marina Tadic, die zich als zangeres flink heeft ontwikkeld sinds haar vorige album en klaar lijkt voor een internationale carrière. Voor het op de juiste waarde schatten van het vorige album van Eerie Wanda had ik zoals eerder gezegd een maand of tien nodig, maar bij mijn eerste beluistering van Internal Radio was ik er echt onmiddellijk uit: Prachtplaat! Jaarlijstjesmateriaal! Punt.
Erwin Zijleman
Je kunt Internal Radio hier luisteren en bestellen:
https://eeriewanda.bandcamp.com/album/internal-radio
No comments:
Post a Comment