Black Acid Soul is mijn eerste kennismaking met de muziek van Marley Munroe, de vrouw achter Lady Blackbird. Het is een kennismaking die heel veel indruk heeft gemaakt, want wat is de muzikante uit Los Angeles een geweldige zangeres. Met veel precisie en gevoel tilt de Amerikaanse muzikante de ene na de andere song naar een hoger plan en is kippenvel verzekerd. Het is een stem die alle ruimte verdient en ook krijgt in een subtiele maar zeer smaakvolle jazzy instrumentatie, waarin het pianospel van Miles Davis pianist Deron Johnson domineert. Het levert een album op dat 60 jaar oud had kunnen zijn, maar dat ook in 2021 een onuitwisbare indruk maakt.
Black Acid Soul is het debuutalbum van Lady Blackbird, het alter ego van de uit Los Angeles afkomstige muzikante Marley Munroe. Mijn eerste kennismaking met de muziek van Lady Blackbird is pas een paar dagen oud en ik ben nog aan het bijkomen van de enorme indruk die het album heeft gemaakt bij de eerste beluisteringen. Black Acid Soul was al na een paar noten goed voor kippenvel en dat kippenvel is niet meer verdwenen bij beluistering van de muziek van Lady Blackbird.
Dat dankt Black Acid Soul vooral aan de fenomenale zang van de Amerikaanse muzikante. Marley Munroe beschikt over een geweldige soulstem vol gevoel en doorleving. Het is een stem die uit de voeten kan met broeierige soul, maar ook met intieme jazz. Marley Munroe klinkt totaal anders dan de soulzangeressen van het moment, want op Black Acid Soul hoor je een oude ziel aan het werk.
Denk aan Billie Holiday, Etta James en Nina Simone, om direct drie van de allergrootsten te noemen. Laatstgenoemde duikt direct op als relevant vergelijkingsmateriaal in de openingstrack van het album, Lady Blackbird’s versie van Nina Simone’s Blackbird. Het is een van een aantal covers op het album, dat ook een aantal eigen tracks bevat.
Marley Munroe beschikt zoals gezegd over een imposant stemgeluid, maar ze zingt ook met veel precisie, waardoor iedere noot raak is. Het is een stem die hier en daar ook wordt vergeleken met die van Amy Winehouse, maar persoonlijk vind ik de stem van Marley Munroe een stuk beter, gevoeliger en doorleefder.
In de zang op het album is echt iedere noot raak en komt ook iedere noot binnen, maar ook de instrumentatie op en productie van het album zijn van een bijzondere schoonheid. Black Acid Soul is geproduceerd door Grammy winnaar Chris Seefried, die met de productie van het debuut van Lady Blackbird een intiem kunststukje aflevert.
De instrumentatie is al even mooi en wordt voor een belangrijk deel bepaald door Deron Johnson, die jaren met Miles Davis speelde en op het album tekent voor fraai jazzy pianobijdragen en hier en daar een mellotron. De piano wordt vooral begeleid door een subtiel en jazzy spelende ritmesectie, hier en daar een gitaar en eenmaal een trompet.
Het is een uiterst sobere, maar zeer smaakvolle instrumentatie, die perfect past bij de imponerende stem van Marley Monroe. Door de instrumentatie ademt het album de sfeer van jazzalbums en soulalbums uit de jaren 50, 60 en 70, maar Blackbird kan ook concurreren met de jazzy soul van het moment.
Zeker laat op de avond doet Black Acid Soul van Lady Blackbird wonderen. Iedere toetsaanslag op de piano is raak en iedere noot uit de soulvolle strot van de Amerikaanse muzikante komt aan. Ik ben normaal gesproken helemaal niet zo gek op dit soort muziek, maar het debuut van Lady Blackbird grijpt me keer op keer direct bij de eerste noten bij de strot en laat niet meer los.
Het is niet zo gek dat Marley Munroe een grote toekomst wordt voorspeld als soulzangeres, maar met de jazzy klanken op haar debuutalbum, zal ze voor de gemiddelde liefhebber van moderne soulmuziek toch wat teveel in een niche opereren. Ook als je normaal gesproken niet bent te porren voor dit soort muziek, zou ik Black Acid Soul echter zeker eens ondergaan. Grote kans dat je als een blok valt voor dit bijzonder indrukwekkende album.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment