Mens & dier

De afgelopen tijd hebben we weer veel moeten aanhoren, van een alom bekende organisator (120 decibel) aan het Levendaal, Leiden, tot aan de muziek (4 decibel). Wat klonk er beter? Met zijn vele helpers, aan de bar, opstellen van instrumenten, soundcheck en niet te vergeten het licht! Na de Leidse Jazz week, leek het rustiger te gaan worden, maar neen.

Als een toren die tot aan de hemel reikte, bleven de muzikanten maar komen en afscheid nemend met “Thank you Hans, for the great hospitality, it was great”. Met op de achtergrond zijn zwetende helpers. Wij dachten, ja bedankt!. Nadat de laatste klanten de zaak hadden verlaten, konden de helpers zich vergapen aan een gigantische optelsom van het ingekomen geld. Tot onze verrassing kregen wij ook een geldzak mee, maar helaas, die moesten wij in de achterbak schuiven van zijn auto. Toeterend reed hij weg, wij achterblijvend met een schraal biertje ons gegunde afterparty. We moesten wel, het was immers onze eigen inleg, als vrijwilliger. Neen, het was een waar succes. Gelukkig was het rustig op straat, ver klonk kattengejank We gingen onze eigen weg naar huis met de bekende punthoofden, daarna kon men de slaap maar moeilijk vatten, nou eigenlijk konden wij deze reeks helemaal niet vatten, wat een lol. Wat ligt nog meer in het verschiet?

Carver met band, Page met eigen sound uit de jaren ’50. Er waren er nog wel meer, die ook maar al te graag een foto van het concert met kort verslag gevolgd door wat op een handtekening moest lijken.

Het enige wat wel in de toekomst ligt, zijn de zangvogels die de toekomstige zonnige ochtenden een prelude zingen. De lente, de zomer, waarbij we tenminste echte warmte kunnen voelen. Okay, daar tussendoor, van: “ik heb het zo druk, al die vergaderingen en die vreselijke medewerkers op de Q-Bus”. Ja, het is wat.

Helaas, zit er weinig muziek in dit stukje. Vandaar als titel: Mens & Dier.

Worden wij als beesten behandeld? Een huisdier, ik denk aan een zorgeloos poezenkind, die het volgens mij nog het beste heeft. Hoort alles aan, en denkt misschien: zolang ik mijn natje en mijn droogje heb, loop ik nog vrolijk los met mijn negen spaarzame levens.

Marcel R. van der Kwaak