Posts
De Belgische muzikante Camille Willemart toog vorig jaar naar Zweden voor het opnemen van haar debuutalbum, maar corona gooide roet in het eten, waardoor ze het album moest afmaken op haar slaapkamer in Leipzig. Het heeft geen gevolgen gehad voor de kwaliteit van het album, want de sober ingekleurde songs op de tweede helft van het album bevallen me misschien nog wel beter dan de net wat voller klinkende songs op de eerste helft. Camille Camille laat horen dat fluisterfolk niet saai hoeft te zijn en laat bovendien horen dat je op vele manieren fluisterzacht kunt zingen. Daar moet je natuurlijk wel de stem voor hebben en die heeft Camille Willemart. Wonderschoon debuut.
Ik had recent veel verwacht van het nieuwe album van José González, dat hier en daar wordt beloond met een 5-sterren recensie, maar ik hoor persoonlijk maar weinig nieuws op het album van de Zweedse muzikant. Veel interessanter is wat mij betreft het debuutalbum van de uit België afkomstige Camille Camille.
Dat ik het debuutalbum van het alter ego van Camille Willemart in één adem noem met de muziek van José González is niet zo gek, want ze maken allebei intieme en vaak fluisterzachte folk, waarin een akoestische gitaar en een stem meestal voldoende zijn. Dat klinkt op het nieuwe album van de Zweedse muzikant wat mij betreft wat vlak en inspiratieloos, maar dat ingetogen fluisterfolk wel degelijk spannend kan zijn laat Camille Camille horen op Could You Lend Me Your Eyes.
De Belgische muzikante trok een paar jaar geleden de aandacht tijdens de Belgische talentenjacht De Nieuwe Lichting van Studio Brussel en toog vorig jaar naar Zweden om daar samen met producer Anders Lagerfors haar debuutalbum op te nemen. Helaas gooide de coronapandemie roet in het eten, waardoor Camille Willemart met een half album terugkeerde naar haar nieuwe thuisbasis Leipzig.
Ze besloot het album met minimale middelen af te maken op haar slaapkamer in de Duitse stad. Het werkt uitstekend voor de intieme luisterliedjes, die ook in de studio in Zweden over het algemeen niet al te veel werden opgepoetst.
In de meeste tracks op het album horen we alleen of vooral de akoestische gitaar en de stem van Camille Willemart. Haar gitaarspel is betrekkelijk sober, maar er zit wel vaart en dynamiek in. Hier en daar zijn wat atmosferische klanken en elementaire percussie toegevoegd aan de songs, waardoor Could You Lend Me Your Eyes niet zo eenvormig klinkt als veel andere albums in het genre.
Zeker wanneer klanken worden toegevoegd aan het gitaarspel van de Belgische muzikante, ontstijgt Camille Willemart het hokje fluisterfolk en manifesteert ze zich als een bezwerende Scandinavische ijsprinses. Waar de in Zweden opgenomen tracks goed zijn voor beelden van uitgestrekte Zweedse bossen, klinken de thuis in de slaapkamer opgenomen songs een stuk ingetogener en intiemer.
In alle songs op het album is de instrumentatie mooi, sfeervol en doeltreffend, maar het debuutalbum van Camille Camille wordt gedragen door de geweldige stem van Camille Willemart. Het is een stem die prachtig kan fluisteren, maar die ook vol passie en emotie kan zingen en verrassend veelzijdig blijkt. Het tilt het album op tot flinke hoogten.
Het soort akoestische folk dat is te horen op Could You Lend Me Your Eyes heeft de neiging om snel wat fantasieloos voort te kabbelen, maar het debuut van Camille Camille krijgt hier de kans niet voor. Steeds weer dringt de heldere stem van Camille Willemart zich genadeloos op en voorziet ze haar songs met prachtige zang van een kloppend hart.
Door de redelijk sobere instrumentatie is Could You Lend Me Your Eyes vooral een album voor de vroege ochtend of late avond, maar door de emotievolle zang is dit zeker geen album om bij weg te dromen. Camille Willemart sleurt je met haar mooie en krachtige stem met steeds meer overtuiging haar muzikale universum in, waardoor het debuut van Camille Camille steeds mooier en indrukwekkender wordt.
Erwin Zijleman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten