Een
jaar na het uitstekende Western Stars is Bruce Springsteen terug met
het eveneens erg goede Letter To You, waarop de gelouterde E-Street Band
weer eens mag uitpakken.Bruce Springsteen steekt de afgelopen
jaren in een grootse vorm. Die vorm had hij dit jaar eigenlijk weer op
het podium moeten etaleren, maar voorlopig moeten we het doen met Letter
To You. Het album werd in slechts een paar dagen tijd en nagenoeg live
opgenomen met de voltallige E-Street Band in de huisstudio van
Springsteen in New Jersey en reproduceert het krachtige live-geluid van
de afgelopen jaren. Letter To You opent ijzersterk, zakt af en toe wel
wat in, maar na het weer erg sterke slotakkoord kun je alleen maar
concluderen dat Bruce Springsteen en zijn band een album hebben
afgeleverd dat behoort tot de beste Springsteen albums sinds zijn reeks
klassiekers uit de jaren 70 en 80, het weergaloze The Rising uit 2002 en
het fraaie Western Stars van vorig jaar.
Een nieuw album van Bruce
Springsteen is altijd iets om naar uit te kijken, maar ik probeer ook
voorzichtig te zijn met mijn verwachtingen. Springsteen maakte zijn
beste albums in de jaren 70 en 80 en is sinds Tunnel Of Love uit 1987 op
het podium weliswaar alleen maar beter geworden, maar hoeveel echte
klassiekers heeft hij nog uitgebracht sinds Tunnel Of Love, dat
overigens mijn favoriete Springsteen album is? Ik tel er eigenlijk maar 1: The Rising uit 2002; het album waarmee Springsteen probeerde om 9/11 een plek te geven.
De
afgelopen jaren is het niveau van de albums van Bruce Springsteen
echter flink gestegen. High Hopes uit 2014, dat objectief gezien een
verzameling restjes was, was gewoon goed en het vorig jaar verschenen
Western Stars vond ik zelfs veel meer dan gewoon goed. En nu is er dan
Letter To You.
Springsteen
ging na de zeer succesvolle The River tour uit 2016 zijn eigen weg,
maar trommelde voor Letter To You zijn E-Street Band weer op. De
voltallige band nam zijn intrek in de huisstudio van Bruce Springsteen
in New Jersey, waar Letter To You in een dag of vijf vrijwel live werd
opgenomen.
Letter
To You bevat drie songs die nog op de plank lagen uit een ver verleden
en negen nieuwe songs en het zijn voor een belangrijk deel songs die het
uit duizenden herkenbare geluid van Bruce Springsteen en zijn E-Street
Band laten horen.
Letter
To You opent fraai en ingetogen met het melancholische One Minute
You’re Here, maar hierna gaat The E-Street Band los. Je hoort direct dat
het een wijs besluit is geweest om het album vrijwel live op te nemen,
want eindelijk is de ruwe energie van The E-Street Band weer eens
gevangen op een studioalbum van Bruce Springsteen. Het bevalt me
uitstekend.
Letter
To You is prachtig opgenomen en voorzien van het rijke en zo
karakteristieke geluid van The E-Street band. Ook de gepassioneerde zang
van Springsteen zelf knalt uit de speakers. Het voelt allemaal zo goed
dat het niet zo erg is dat de songs op het nieuwe album van Springsteen
niet allemaal even sterk zijn. Qua niveau van de songs sla ik Western
Stars net wat hoger aan en Letter To You mist ook het monumentale van
The Rising, maar alles bij elkaar genomen vind ik Letter To You een
geweldig album.
Het
is een persoonlijk album waarop alles draait om Springsteen en zijn
band. Muzikanten die elkaar voor een belangrijk deel al kennen sinds hun
jeugd maar inmiddels ook met sterfelijkheid worden geconfronteerd.
Springsteen haalt nog een keer uit naar Donald Trump, maar Letter To You
gaat vooral over hemzelf en zijn band.
Die
band is op Letter To You uitstekend op dreef. Het geweldige gitaarspel
van met name Nils Lofgren, het orgel van Charlie Giordano, de piano van
Roy Bittan en natuurlijk de rake klappen van Max Weiberg, het komt
allemaal prachtig uit de speakers, wat ook de verdienste is van de
gloedvolle productie van Ron Aniello, inmiddels een vertrouwde naam op
een Springsteen album.
Wanneer
Springsteen met Janey Needs A Shooter een song uit de vroege jaren 70
afstoft waan je je in de hoogtijdagen van zijn carrière, maar ook de
nieuwe songs op het album zijn over het algemeen van hoog niveau. Aan
het eind zakt het wel wat in moet ik zeggen, tot Springsteen met het
Dylaneque Song For Orphans en het aan Roy Orbison herinnerende I’ll See
You In My Dreams nog twee prachtsongs toevoegt aan zijn rijke
catalogus.
Hoe
we Letter To You uiteindelijk moeten afmeten tegen de onbetwiste
Springsteen klassiekers zal de tijd moeten leren, maar vooralsnog
onderstreept Springsteen zijn uitstekende vorm met een tweede
jaarlijstjesalbum op rij. En Letter To You moet nog beginnen met
groeien.
Erwin Zijleman
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten