zaterdag 7 maart 2020

Vreemde Kostgangers doen het weer. Philharmonie Haarlem, donderdag 5 maart 2020

Photo: Wo.
Het is niet iedere dag dat het podium wordt bevolkt door drie heren die samen ruim 210 jaar aan levenservaring inbrengen en staan te spelen alsof ze hun eerste publiek nog moeten veroveren. Twee van de drie deden dat vanaf 1965, de derde brak pas in de jaren 80 door, maar was al jaren actief in bandjes en als solo artiest.

Door hun staat van dienst die dus zes decennia omspant, was er bij dit nieuwe project geen sprake van het hoeven te veroveren van een nieuw publiek. De drie namen staan ieder voor zich al garant voor volle zalen, arena's en zelfs stadions.

Een aantal jaar geleden sloegen Boudewijn de Groot, George Kooijmans en Hennie Vrienten de handen ineen op het buiten van Vrienten en kwamen naar buiten met een set songs, die all drie uit hun respectievelijke comfort zones haalden, zoals de documentaire heel mooi en subtiel liet zien. Inmiddels zijn we drie tours verder en gaat het ophouden. De meest gedistingeerde van de drie heren heeft besloten "zijn lier aan de wilgen te hangen ... en dat is kut", zoals Vrienten het verwoordde op het podium. Nu wordt De Groot 76 dit jaar, dus het is een keer genoeg en hij was al een keer eerder gestopt, om terug te komen voor een musical. Dat geldt niet voor de andere twee, die wel door gaan met hun bandjes. Maar dat is een ander verhaal.

Het publiek valt grofweg in dezelfde categorie. Van echt bejaarde mensen tot die van een zekere leeftijd tot middelbaar. Daaronder zijn echte uitzonderingen. Dat impliceert meer De Groot en de Earring fans dan Doe Maar. Het theater is dan ook echt geschikt voor dit publiek. Het geluid was prima. De plaatsen op het zij balkon een ramp. Dat zou niet mogen voor zoveel geld.

Het project Vreemde Kostgangers mag geheel geslaagd genoemd worden. Niet zo zeer, omdat dit de allerbeste liedjes heeft opgeleverd in de carrière van de drie, dat laten de paar hits van vroeger die wel worden gespeeld zien. (Al is het zeker oneerlijk te vergelijken, omdat die nummers inmiddels cultureel erfgoed zijn.) Wel omdat de nummers mooi nostalgisch zijn in veel van de teksten, heerlijk in elkaar zitten en met overgave worden gespeeld en gezongen. Om maar niet te spreken van de vele genres die voorbij komen. Zo veel diversiteit en steeds goed tot uitstekend. Er is heel veel spelplezier. Zelf bij de van nature wat gereserveerd overkomende De Groot. De andere twee lijken dit meer gewend te zijn.

Photo: Wo.
De routine verliest het bij het spelen van de kwaliteit en het enthousiasme. De soepele manier waarop Vrienten bast, is zo aangenaam om te horen. Het gitaarspel van Kooijmans bij tijd en wijle onnavolgbaar en het fijnbesnaarde tokkelwerk van De Groot wordt afgewisseld met een retestrakke akoestische slaggitaar. Achter de drie heren op leeftijd bevonden zich twee "jonge honden" op keyboard en drums. Samen werd er zo goed gemusiceerd, dat dit ook een top band had kunnen zijn die al jaren samen muziek maakt in plaats van, uiteindelijk, een uit de hand gelopen gelegenheidsproject.

Als iemand die het touwtje uit de voordeur heeft zien verdwijnen en het eerste slot op de fiets zag arriveren, snap ik de liedjes helemaal. Heb de omslag als klein ventje naar lang(er) haar, Puchs en Mobilette's en "hippie kleding", dan zat er kleine bloemen op de overhemden, allemaal gezien en zong mee met 'Prikkebeen' en 'Dong-Dong-Diki-Diki-Dong'. In die zin is het jammer te noemen dat de grap over het Corona virus een grap was. Stel je eens voor twee weken in quarantaine met deze muzikanten en dat hele repertoire om mee door te komen.

Zo is het er van gekomen dat ik 'Seasons' live gehoord heb in een prachtige uitvoering, maar ook de heerlijke jazzy uitvoering van 'Is Dit Alles'. De Groot en Vrienten die de backing vocals van 'Weekend' doen. Dat is een voorrecht om bij te wonen. Eigenlijk heb ik maar een klacht en dat is dat 'Jimmy' niet gespeeld is. Als er een nummer van Boudewijn de Groot in deze rockende sessie past dan is het deze hit uit 1973. Dat daar gelaten, de heren te horen samen zingen was een genot. Misschien moet de heer De Groot een stevige borrel worden aangeboden en gevraagd om te heroverwegen. Dit is te leuk en vooral te goed. Al is het maar om die laatste noot in 'Avond' te herstellen, die de mist in ging.

Wo.


Luister naar onze Spotify Playlist en ontdek waar we over schrijven:

https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g

1 opmerking:

  1. Achteraf is het bijna eng. Dit was dus echt, bijna de laatste show van twee van de drie hoofdrolspelers. George Kooymans is inmiddels ernstig ziek en Boudewijn de Groot maakt zijn afscheidstournee daarom nooit meer af. De grap van Henny Vrienten tijdens de show, dat we weken vast zouden zitten in de Philharmonie als er tijdens de show iemand positief zou testen, is wrang gezien het feit dat dit mijn een-na-laatste live show was voor en sinds de eerste lockdown. Misschien dat het na de zomervakantie weer kan. Net als het museum, een voetbalwedstrijd, etc. Het zal wennen worden, zoveel drukte en herrie.

    BeantwoordenVerwijderen