Posts
Lee Fields debuteerde, net als alle genoemde grote soulzangers, aan het eind van de jaren 60, maar kreeg destijds geen poot aan de grond. Dit is ook wel enigszins begrijpelijk, want de concurrentie was destijds moordend.
Fields verdween daarom na een paar singles en een toch nog uitgebracht debuutalbum in 1979 bijna volledig uit beeld en was in de jaren 80 nauwelijks zichtbaar. In de jaren 90 kwam Fields wel weer boven drijven en maakte hij op het fameuze ACE label een aantal prima Southern soul platen.
De echte doorbraak van Lee Fields kwam echter pas in 2009 toen het fantastische My World verscheen. My World werd in 2012 gevolgd door het eveneens uitstekende Faithful Man en nu ligt dan Emma Jean in de winkel.
Ik zal er niet omheen draaien: Emma Jean is de beste plaat die Lee Fields tot dusver heeft afgeleverd. Dat heeft hij voor een deel te danken aan zijn fantastische band The Expressions. Net als The Dap Kings van Sharon Jones (en ook de band achter Amy Winehouse) slagen de jonge muzikanten rond Lee Fields er in om een dampend soulgeluid neer te zetten.
Het is een soulgeluid dat heerlijk authentiek klinkt, maar het is ook een soulgeluid dat citeert uit nagenoeg alle stromingen uit de soulmuziek. The Expressions kiezen over het algemeen voor een broeierig soulgeluid met krachtige blazers, maar zijn ook niet vies van zompige Southern soul, Motown soul met een vleugje disco, of juist indringende soul waarin ook invloeden uit de country, blues en psychedelica hun weg hebben gevonden.
Emma Jean is in muzikaal opzicht een fantastische en vooral ook veelkleurige plaat, waarop het ene moment plaats is voor een feestje of krachtpatserij, maar het volgende moment de intimiteit regeert.
De muziek op de nieuwe plaat van Lee Fields & The Expressions is al genoeg reden om deze prachtplaat in huis te halen, maar het mooist van alles is de werkelijk geweldige stem van Lee Fields. Fields zingt op deze plaat alsof zijn leven er van af hangt en steekt de grote voorbeelden uit het verleden naar de kroon met zang vol soul, emotie en doorleving.
Net als zijn band kan Lee Fields uitstekend doseren. In tegenstelling tot de meeste jonge soulzangers van het moment gaat Fields niet de hele tijd voluit, maar wisselt hij vocale uitbarstingen af met ingetogen momenten. Het resultaat is hemeltergend mooi.
Emma Jean overtuigt 11 tracks met een gemak dat je maar zelden ziet. Direct vanaf de eerste noten lijk je te luisteren naar een vergeten soulklassieker en het is een vergeten soulklassieker van wereldklasse. Keer op keer legt de band een geweldig geluid neer, waarop Lee Fields vervolgens mag schitteren. En dat doet hij. Lee Fields zorgt op Emma Jean voor bijna 45 minuten kippenvel. Keer op keer. Absoluut een van de beste soulplaten van het moment, maar ook in de kast staan er bij mij niet zo gek veel die zo goed zijn als deze van Lee Fields & The Expressions. Wow.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Magnolia':
https://www.youtube.com/watch?v=ZjjMSKB702I
Geen opmerkingen:
Een reactie posten