zondag 2 december 2012

Away from the bright lights. Garron Frith

You can listen to 'Rolling the dice' here.

Ditmaal aandacht voor een wat minder bekende muzikant in het rootssegment en iemand die heel wat in zijn mars heeft. Away From The Bright Lights van Garron Frith is een plaat die met een beetje geluk wordt binnengehaald als één van de smaakmakers van 2012. De Britse singer-songwriter, die in eigen land gelukkig steeds meer aandacht weet te trekken, doet dit met uiterst ingetogen maar bijzonder smaakvolle songs. Het zijn songs die je vrijwel onmiddellijk mee weten te sleuren naar een droomwereld waarin het tempo een flink stuk lager ligt en helemaal niets hoeft. Away From The Bright Lights is een ontspannende plaat met een tiental bloedmooie liedjes met voornamelijk invloeden uit de folk, blues, country en gospel. Het zijn zoals gezegd voornamelijk ingetogen luisterliedjes die worden gedragen door een akoestische gitaar en het mooie, emotievolle en soulvolle stemgeluid van Garron Frith. Ook aan de rest van de instrumentatie is veel aandacht besteed, wat smaakvolle accenten van onder andere strijkers, blazers, lap steel, mondharmonica en piano oplevert. De fraaie achtergrondzang en trefzeker voetgestamp vormen de kers op de taart. Away From The Bright Lights voelt aan als een plaat die je al heel lang kent, maar desondanks vallen iedere keer weer nieuwe dingen op. De muziek van Garron Frith doet op zich geen bijzondere dingen en is voor een belangrijk deel geworteld in de jaren 70, maar op één of andere manier spat de urgentie van deze plaat af. Samen met een stel gelouterde muzikanten en producer Simon J. Alpin (bekend van onder andere Willard Grant Conspiracy, Grand Drive en als soloartiest) heeft Garron Frith een plaat gemaakt die je vrijwel onmiddellijk dierbaar is, maar dan nog moet beginnen met groeien. Als ik Away From The Bright Lights met iets moet vergeleken kom ik waarschijnlijk bij Ray LaMontagne uit, maar hiermee doe ik het eigen geluid van Garron Frith te kort. Ook de vergelijking met Heartbreaker van Ryan Adams is met een beetje fantasie te maken, maar houdt evenmin lang stand. Laten we het er maar op houden dat Garron Frith met Away From The Bright Lights een plaat heeft gemaakt die niet alleen bol staat van de belofte, maar ook behoort tot het mooiste dat dit jaar in het genre is gemaakt. Ik heb de perfecte soundtrack voor donkere herfstdagen inmiddels gevonden, maar weet nu al zeker dat deze wonderschone plaat van Garron Frith veel en veel langer mee gaat.

Erwin Zijleman

You can order Away from the bright lights here.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten